kırmızı bi sabahlığım var 10 yaş.
uyanınca geçiriyorum üstüme sabah sigaramı yakmadan
gece çıkarıyorum üstümden gece sigaramı içmeden.
10 yaş..etikete baktıkça gülesim geliyo.
hemde kırmızı.sol köşede küçük kırmızı kurdele de var.
resmen benim bu.

geçen gün talimhanede arkadaşımın evinde yine acaip olaylar olurken |
mesela mızıka vardı,zil takımı vardı ve piyano, eve yeni ama kendisi baya eski olan inanılmaz bi koltuk vardı 2 turist 2 baya yerli insan vardı.işte o yerli insan arkadaşım içeri gidip bu şarkı eşliğinde çıkınca ne olduğumu şaşırdım.gayet yerli bi şekilde "ohha ne zamandır dinlemiyodum hadi bakalım" dedim.ses tonumda çok güzeldi.

yalancı insanlardan nefret etmem;
yalanın 2 ayaklı 2 gözlü 2 kollu halinden nefret ettiğim kadar
üstelik konuşadabiliyor.gerisini siz düşünün.

ölme eşşeğim

üşenme,üşenilcek hale gelirsin +
zaten kışın gelmesiyle karın gelmemesi
yeterince koyyor bana.
pazar günleri hep bi üşengeç,karsız
insanlar umarsızca 2010'u bekliyo yinede
sanki kar yağacak,üşengeçlik bitecek
pehpeh.

benim sakalım
onun çenesi olsa
yine aynı şey olurdu

dillidüdük

çatık kaşlı insanlardan cidden tiksiniyorum.
öte yandan reel alemde dilim bi çok şeye dönmediği gibi "tiksinme" olayına da dönmüyor.
bundan mütevelli(?) çatık kaşlı insanlar;onlara karşı nasıl hissettiğimi hiç bi zaman bilemicekler.

T:
tansaş ve tepsi var bide. dilimde tanşaş ve tespi olmak üzre.

pekiştirme

"yarın bi kalkarmışım etraf bembeyaz!!"
cümlesi ne kadar saf,güzel,bencil,umutlu,aşırı mutlu bi cümle.
yok aslında o hissin tarifi bu beyinde.

ambience

kulağımda 900x900 büyüklüğünde
bir arının sesi ve deepblue "içme"serserisi
**

"kuru kuruya giden tek şey
bu kafam...hiç kimse -al bunu kafan kuru kuruya gitmez-diyemedi bu güne kadar!"

23.o6.2oo9

bazen mi?