-meraba.
aa ama..
-şşşşt!
sen..nasıl geldin buraya?
- bilmiyorum..bu bi rüya dimi?
sanırım.
-bir daha asla yaşayamıyacağımız.
mhh.
-sende benim kadar hafifmisin.?iç organlarım yok sanki.neden böyle?
bilmiyorum.korkuyorum.burdasın ama ya ben..fil kadar ağırım sanki.
-boşver tadını çıkaralım.kokan çorapların,uyuşan kollların,yer kaplıyan bacakların olmadığı sonsuz bi uyku istiyorum.
bende.seninle.
-omzuma doğru nefes alıp verebilirsin.bunalmıcam bu sefer söz.
sabahına kar yağar mı dersin artık?kahve içerdik.bol kremalı.
-sabahı görmenin tek yolu sonsuz kremalı bir uyku seninle.hadi kapa kirpik köprülerini.
*sunumu leziz bir sabah bu.taptaze soğuk,nane gibi işliyor burun deliklerime.günaydın benimle sabahına.=uyandın= bol kremalı kahven orda al,yanıma camının önüne fiskos masasına kültablama eşliğe gel.
sonunu anlatamıcam sana,sanırım sonsuz bi sabah bu.tek yapabildiğim dudaklarından adeta dökülen dumanın cama vuruşunu,arkasından kar olup yağışını izleyebilmek.gelip giderken saçlarının arasından omzuna küçük öpüşler kondururum.bitersin diye korkuyorum..hayır.
-günaydın boş odam.sessiz sakin tavanım.leş gibi yaz günü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder