18.10.08

%100

kollarını açıp dengede durmaya çalışan
gülerken ağzını kapamayan
gözünü kapayınca görebilen biri
öne gelen saçını üfürerek uçuran
dudaklarını bol bol kemiren
peçeteyi önlük yapıp,gereğini yerine getirip yemek döken üstüne..
rakun gibi yumuşacık ve sivri
yumurtayı sıkıp elinde kıran
gölgesinin büyüklüğüne şaşıp yere yatan "en büyük benim!!diyen
tırnaklarının arasında 3 gün önceden yeşil play-doh hamur kalmış
bıçağı kadehe vurup sadece susabilen
yastığa yüzüstü yatıp 6 dk nefessiz kalabildiğini sanan
kar üstündeki ayak izlerinin üstünden yürüyerek giden
ve kaybolan..
en sevdiği,en kıymetli "şey"ini
kaybeden..
sonra bulunca gırtlaktan bi "ohh" çeken.
%100 var-olmuştur.


3 yorum:

Adsız dedi ki...

hiç bir şey anlamıyorum yazılarından artık.yada anlıyorum ama yanlış anlıyorum.pis kötü yönden.korkutucu yönden.üzdürücü yönden.sanki yeni birşey için başlangıç şeyleri gibim tanıdık geliyorlar işte..

d. dedi ki...

+mmm.

Coconut.lab dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.